Slöpp málkennd 12

2.11.2010 | 20:35

Hluta verðlauna ánafnað til Íslands betra: Hluti verðlauna rennur til Íslands

Hluti verðlaunafjárins verður ánafnað sjálfbærri bankastarfsemi á Íslandi. kemur í hlut sjálfbærrar

Þema Norrænu náttúru- og umhverfisverðlaunana verðlaunanna

Markmið fjármálastofnananna þriggja er að samræmau hefðbundna samræma

vinnum við á gagnsæjannhátt gagnsæjan hátt

langtíma og sjálfbær þróun betra: sjálfbær langtímaþróun

að miklu leiti leyti

Sumt af þessu er smávægilegt en ber þó vitni margumræddu kæruleysi í vinnubrögðum. Vandræðaorðið leiti/leyti vefst fyrir mörgum. Það er þó alls ekki flókið og þarf ekki að vera til vandræða. Rétt er að leggja á minnið að orðið er alltaf með y nema þegar það þýðir hæð eða hóll, sbr. Gróa á Leiti. (Ekki spyrja mig af hverju. Eina svarið sem ég kann við því er af því bara.) Þessa minnisreglu er einfalt að muna og þá gera menn ekki oftar villu þegar velja þarf á milli leitis og leytis.

	Hluta verðlauna ánafnað til Íslands
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Ég ætla ekki að spyrja þig afhverju því ég kann einmitt svarið, og ætla því frekar að segja þér afhverju:

Sögnin að lúta einhverju -> samkvæmt íslenskum málfræðireglum verður ú að ý með hljóðvarpi í orðum sem sprottin eru af sama stofni.
Að lúta -> það sem lýtur (að) einhverju -> að því leyti.
Nafnorðið leiti (hæð) og sérnafnið sem af því er dregið eru hinsvegar af öðrum stofni sem hljóðverpist ekki.

Ég býst við að málfræðikennarinn minn sálugi úr grunnskóla horfi nú niður á mig með velþóknun. (Já kæri Árni ég man næstum allt sem þú kenndir mér!)